Epicka saga o losach czterech młodych ludzi, których połączyła wojna. Skazani na wygnanie w skutek niemieckiej i sowieckiej inwazji we wrześniu 1939 roku po wielu trudach trafiają do Szkoły Oficerów Wywiadu w Anglii. Arystokrata Bronek, praski rzemieślnik Janek oraz synowie przedwojennego oficera Władek i Michał powracają do ojczyzny jako wszechstronnie wyszkoleni "cichociemni" - spadochroniarze i dywersanci. Powieść napisana przez autora telewizyjnego serialu pod tym samym tytułem, z rozmachem kreśli wojenne losy bohaterów od wrześniowej klęski, przez wojnę we Francji, sowieckie łagry, po codzienne życie w okupowanej Warszawie, rozbudowując świat serialu o zupełnie nowe postacie i historie.

Warszawa, wrzesień 1939: Irenka Górecka, młoda tancerka z kabaretu, ucieka z bombardowanej stolicy wraz ze swoim sąsiadem Witoldem Kiersnowskim i jego szoferem. Kiersnowski, urzędnik jednego z ministerstw, przewozi bardzo cenny obraz, autoportret Rembrandta, który jest własnością pewnej hrabiny, a z obawy przed Niemcami ma zostać wywieziony do Szwajcarii. Niestety, w czasie drogi Kiersnowski i jego szofer giną, a Irenka zostaje sama z Rembrandtem. W dodatku znajduje małego żydowskiego chłopca, który stracił matkę... Od tej chwili, Irence grozi podwójne niebezpieczeństwo, związane zarówno z ukrywaniem Rembrandta, jak i żydowskiego dziecka.

Schyłek okupacji hitlerowskiej. Dorota Paleń, bibliotekarka dokumentująca zbrodnie niemieckie na terenie Kalisza, naraża się swoim męskim przełożonym z konspiracji. Nie mogą oni znieść, że dziewczyna przewyższa ich inteligencją, oczytaniem i odwagą cywilną. Kolejne kłopoty ściąga na siebie, kiedy zaczyna śledztwo w sprawie zabójstwa swojej szkolnej koleżanki i szybko odkrywa, że zbrodni dokonał nie Niemiec, ale Polak, członek miejscowej elity. A jakby tego było jeszcze mało, zakochuje się w Rosjaninie. Jednak Dorota ignoruje ostrzeżenia zdegustowanego tym otoczenia, wybierając wierność wartościom, w które wierzy i w imię których walczy.

Siostra Wanda siedziała na drewnianym krześle w kuchni, wokół chodziło dwóch wściekłych gestapowców. Modliła się tylko o jedno, żeby nie kazali jej wstać. Pod krzesłem, zasłoniętym jej habitem, kuliła się mała dziewczynka, żydowska sierota, którą siostry już raz uratowały przed śmiercią.
Siostry wiedziały, że rozochoceni, pijani sowieccy żołnierze nie odpuszczą. Zdecydowały, że czas uciekać. S. Adelgund już miała do nich dołączyć, gdy usłyszała krzyki przerażonych dziewcząt. Żołdacy zagonili cztery nastolatki do piwnicy. Adelgund nie mogła zostawić dziewcząt na pewną śmierć. Odważnie poszła za nimi do piwnicy. Dziewczętom udało się uciec. Adelgund znaleziono zgwałconą i bestialsko zamordowaną dwa dni później.
Agata Puścikowska opisuje historie niezwykłych, bohaterskich kobiet. Sióstr, które nie chowały się przed wojną i okupacją w zakonach, ale niosły pomoc wszystkim, którzy tego potrzebowali. Pomagały ukrywać się partyzantom, dostarczały żywność, oddawały własne życie za często zupełnie obcych sobie ludzi, czasem chwytały nawet za broń. Również po wojnie niektóre z nich walczyły z komunistami. O ich bohaterstwie do dziś mówi się niewiele. Stanowczo za mało!

Opis pochodzi od wydawcy